Langs kantelende wegen

Alowieke van Beusekom

In Langs kantelende wegen beschrijf ik de veranderende wereld waarin ik leef. Ik verwerk pijn en verdriet en neem afscheid van alles waar ik aan gehecht was. Ik bouw mijn wooncocon op wielen. Het lot brengt mij in Fryslân. Met mijn huis wandel ik over de wegen en voel me klein. Mijn bestaan maakt deel uit van een groot bewegend geheel, veranderend als de wolkenlucht boven mijn hoofd.

Ik trek naar het uiterste noorden en reis door ‘t Bildt. Verrassende ontmoetingen volgen elkaar op. Ik maak mijn eigen verhaal en verweef het met die van anderen. Ik kuier door, tot de bodem rijp is. Voor wat? Wensen en

mogelijkheden vormen zich langzaam, al wandelend naar een onbekende toekomst.